Hosting.

Lekcja 18

Temat: Hosting.

Hosting to udostępnianie przez dostawcę usług internetowych zasobów serwerowni.

Wg rankingu portalu WHT ponad 36% stron w Polsce jest hostowanych w 3 największych firmach: home.pl, nazwa.pl i az.pl.

Czołówka rankingu (2013):

Lp. firma          udział (%)             liczba domen

1. az.pl               17,03 %                 327 398

2. nazwa.pl         10,1 %                  194 219

3. home.pl           9,36 %                 180 012

4. linuxpl.com      7,85 %                 150 863

5. dropped.pl       3,1 %                   59 634

1. "Onuse.pl

#Zalety:

- Bez reklam

- Brak limitów transferu

- Działające moduły mail();, oraz co rzadko spotykane- cURL oraz pokrewne biblioteki do php

http://onuse.pl/

2. "cba.pl

#Zalety:

- Możliwość zdjęcia reklam za opłatą sms

- Nieograniczony transfer

- Autoinstalacja popularnych systemów CMS

http://www.cba.pl/pl

3. "ugu.pl

#Zalety:

- Możliwość wyłączenia reklam

http://www.ugu.pl/

4. "Friko.pl 

#Zalety:

- Jako jedyny płaci użytkownikom za wyświetlanie reklam

- Brak limitu transferu 

http://www.friko.pl/

5. "hdsi.pl

#Zalety:

- Obsługa cronu (Harmonogram zadań)

http://hdsi.pl/

6. "prv.pl

#Zalety:

- Nic go nie wyróżnia z pośród tłumu

http://www.prv.pl/

7. "N8.pl

#Zalety:

- Nieograniczona ilość miejsca na stronę

http://n8.pl/

8. "CT8.pl

#Zalety:

- Brak doczepianych reklam

http://www.ct8.pl/

Jak stworzyć stronę internetową na cba.pl? Krótki poradnik.

A oto Link do mojej strony internetowej stworzonej na hostingu cba.pl, którą to tworzyłem po raz pierwszy.

http://www.dawidrad.cba.pl/

Zachęcam do stworzenia swojej własnej.

HTML.

Lekcja 17

Temat: HTML.

HTML – hipertekstowy język znaczników, obecnie szeroko wykorzystywany do tworzenia stron internetowych.

Microsoft Office SharePoint Designer – program firmy Microsoft do tworzenia stron internetowych. SharePoint Designer jest następcą programu FrontPage. Jest osobnym programem z rodziny Microsoft Office 2007 oraz Microsoft Office 2010 i nie wchodzi do żadnej z ośmiu wersji pakietu.

Jak stworzyć stronę www?

Podstawowe zadania wykonywane w programie:

• Otwieranie i tworzenie witryn programu SharePoint
• Tworzenie list, bibliotek i połączeń ze źródłami danych
• Tworzenie niestandardowych widoków i formularzy
• Tworzenie niestandardowych przepływów pracy
• Projektowanie stron witryn, stron wzorcowych i układów stron
• Zapisywanie witryny jako szablonu

Wprowadzenie do Programu SharePoint Designer 2010.

Otwieranie i tworzenie witryn programu SharePoint

W programie SharePoint Designer 2010 można otwierać i modyfikować witryny programu SharePoint istniejące już na serwerze albo tworzyć nowe witryny na podstawie szablonów lub całkowicie od podstaw, dostosowując pustą witrynę w odpowiedni sposób.

Otwieranie witryn

Aby otworzyć istniejącą witrynę, kliknij kartę Plik, wybierz pozycję Witryny i wykonaj jedną z następujących czynności:

• Aby przejrzeć listę witryn dostępnych na serwerze, kliknij pozycję Otwórz witrynę.
• Aby otworzyć i dostosować swoją witrynę Moja witryna, kliknij pozycję Dostosuj witrynę Moja witryna.
• W obszarze Ostatnio używane witryny wybierz ostatnio używaną witrynę.

Tworzenie witryn

Aby utworzyć nową witrynę, kliknij kartę Plik, wybierz pozycję Witryny i wykonaj jedną z następujących czynności:

• Aby utworzyć nową pustą witrynę programu SharePoint, kliknij pozycję Nowa pusta witryna sieci Web.
• Aby utworzyć nową witrynę w witrynie Moja witryna, kliknij pozycję Dodaj podwitrynę do mojej witryny.
• W obszarze Szablony witryn wybierz szablon witryny programu SharePoint, na podstawie którego chcesz utworzyć nową witrynę.

Połączenia ze źródłami danych

Aby utworzyć połączenie ze źródłem danych, w okienku Nawigacja kliknij pozycję Źródła danych, a następnie na karcie Źródła danych wybierz jedną z następujących opcji:

• Aby utworzyć połączenie z kilkoma źródłami danych, kliknij pozycję Połączone źródło danych.
• Aby utworzyć połączenie z bazą danych obsługującą protokół OLE DB lub ODBC, kliknij pozycję Połączenie bazy danych.
• Aby utworzyć połączenie z usługą XML sieci Web przy użyciu protokołu SOAP (Simple Object Access Protocol), kliknij pozycję Połączenie usługi SOAP.
• Aby utworzyć połączenie ze skryptem na serwerze przy użyciu usługi REST (Representational State Transfer), kliknij pozycję Połączenie usługi REST.
• Aby utworzyć połączenie z plikiem źródłowym XML, kliknij pozycję Połączenie pliku XML.
• 
  

Projektowanie stron witryn, stron wzorcowych i układów stron

W programie SharePoint Designer 2010 można tworzyć oraz dostosowywać strony witryn, strony wzorcowe i układy stron. Każda z tych stron służy do innych celów, ale zasady ich edytowania są podobne. Można dodawać i usuwać elementy, takie jak tekst, obrazy, łącza, tabele, składniki Web Part i formanty serwera. Do stron wzorcowych i układów stron można stosować definicje stylów i arkusze stylów kaskadowych w celu zmiany wyglądu i działania witryny albo zastosowania oznaczeń firmowych.

Strony witryny

Aby utworzyć stronę witryny, w okienku Nawigacja kliknij pozycję Strony witryny, a następnie na karcie Strony wykonaj jedną z następujących czynności:

• Kliknij pozycję Strona składników Web Part, aby utworzyć stronę zawierającą składniki Web Part nagłówka i treści. Strona będzie skojarzona ze stroną wzorcową witryny.
• Kliknij pozycję Strona i wybierz pozycję ASPX lub HTML, aby utworzyć pustą stronę witryny, która nie będzie skojarzona ze stroną wzorcową witryny.

Strony wzorcowe

W okienku Nawigacja kliknij pozycję Strony wzorcowe, a następnie na karcie Strony wzorcowe kliknij pozycję Pusta strona wzorcowa.

Układy stron

W okienku Nawigacja kliknij pozycję Układy stron, na karcie Układy stron kliknij pozycję Nowy układ strony, a następnie wybierz grupę i nazwę typu zawartości, na którym ma być oparty układ strony.

Zapisywanie witryny jako szablonu

Po zakończeniu dostosowywania witryny można zapisać witrynę lub jej fragmenty jako szablon, na podstawie którego inni użytkownicy w organizacji będą mogli tworzyć listy, widoki, przepływy pracy, strony witryn i inne elementy.

Szablon może także posłużyć do dalszego dostosowania witryny w innym środowisku lub przez innych użytkowników, na przykład w przeglądarce albo w programie Microsoft Visual Studio.

Aby skorzystać z tej funkcji, należy poszukać w programie SharePoint Designer 2010 opcji Zapisz jako szablon.

Wix.

Lekcja 16

Temat: Wix.

Wix - Hosting Internetowy.

Stwórz swoją niesamowitą witrynę.

Pokaż się w sieci już od teraz.

Edytor graficzny.

Lekcja 15

Temat: Edytor Graficzny.

Paint Shop Pro (PSP) - edytor grafiki bitmapowej i wektorowej dla komputerów z systemem operacyjnym Microsoft Windows.

Stworzony przez firmę Jasc Software, stał się jednym z popularniejszych edytorów pod ten system. Obecnie producentem programu jest Corel, który przejął Jasc w październiku 2004.

Aplikacja jest udostępniana na zasadach licencji shareware. Po wykupieniu pełnej wersji zazwyczaj użytkownik dostaje aplikację Animation Shop, która poza współpracą z PSP nadaje się do tworzenia animacji.

W PSP można stworzyć nową grafikę jak i też obrabiać gotowy plik, a także poprawiać. Program ma dużą kolekcję pędzli (brush), kształtów figur a także wzorów do malowania (tzw. Picture Tubes) oraz gotowych efektów.

Konfiguracja komputerowa do pracy w sieci.

Lekcja 14

Temat: Konfiguracja komputerowa do pracy w sieci.

cmd.exe – interpreter poleceń stosowany w rodzinie systemów operacyjnych Microsoft Windows NT (włączając Windows 2000, XP, 2003, Windows Vista i Windows 7), Windows CE oraz OS/2.
Jego położenie jest zapisane w zmiennej środowiskowej ComSpec. Przy standardowej instalacji Windows jest to katalog %SystemRoot%\system32, gdzie zmienna SystemRoot wskazuje zwykle na katalog C:\Windows lub C:\WINNT w przypadku Windows 2000 i wcześniejszych.

ipconfig – polecenie w systemach operacyjnych Microsoft Windows służące do wyświetlania konfiguracji interfejsów sieciowych. Zwalnia i aktualizuje dzierżawy DHCP oraz wyświetla, rejestruje i usuwa nazwy DNS. Narzędzie pomocne przy wykrywaniu błędnego adresu IP, maski podsieci lub bramy domyślnej. Odpowiednik w systemach UNIX to ifconfig.

• ipconfig – pokazuje skróconą informację o interfejsach
• ipconfig /all – pokazuje wszystkie dane interfejsów sieciowych
• ipconfig /renew – odnawia wszystkie dzierżawy adresu z DHCP
• ipconfig /release – zwalnia wszystkie dzierżawy adresu z DHCP
• ipconfig /? albo ipconfig / – wyświetla komunikat pomocy
• ipconfig /flushdns – czyści bufor programu rozpoznającego nazwy DNS
• ipconfig /displaydns – wyświetla zapamiętane tłumaczenia DNS→IP

DHCP (ang. Dynamic Host Configuration Protocol – protokół dynamicznego konfigurowania węzłów) – protokół komunikacyjny umożliwiający komputerom uzyskanie od serwera danych konfiguracyjnych, np. adresu IP hosta, adresu IP bramy sieciowej, adresu serwera DNS, maski podsieci. Protokół DHCP jest zdefiniowany w RFC 2131 i jest następcą BOOTP. DHCP został opublikowany jako standard w roku 1993.

Adres IP (ang. IP address) – w protokole IP liczba nadawana interfejsowi sieciowemu, grupie interfejsów (broadcast, multicast), bądź całej sieci komputerowej, służąca identyfikacji elementów sieci w warstwie trzeciej modelu OSI – w obrębie sieci lokalnej oraz poza nią (tzw. adres publiczny).

Adres IP nie jest "numerem rejestracyjnym" komputera – nie identyfikuje jednoznacznie fizycznego urządzenia – może się dowolnie często zmieniać (np. przy każdym wejściu do sieci Internet) jak również kilka urządzeń może dzielić jeden publiczny adres IP. Ustalenie prawdziwego adresu IP użytkownika, do którego następowała transmisja w danym czasie jest możliwe dla systemu/sieci odpornej na przypadki tzw. IP spoofingu (por. man in the middle, zapora sieciowa, ettercap) – na podstawie historycznych zapisów systemowych.
W najpopularniejszej wersji czwartej (IPv4) jest zapisywany zwykle w podziale na oktety zapisywane w systemie dziesiętnym i oddzielane kropkami, rzadziej szesnastkowym bądź dwójkowym (oddzielane dwukropkami bądź spacjami).

Maska podsieci, maska adresu (ang. subnetwork mask, address mask) – liczba służąca do wyodrębnienia w adresie IP części sieciowej od części hosta.

Pola adresu, dla których w masce znajduje się bit 1, należą do adresu sieci, a pozostałe do adresu komputera. Po wykonaniu iloczynu bitowego maski i adresu IP komputera otrzymujemy adres IP całej sieci, do której należy ten komputer.

Brama sieciowa (ang. gateway) – maszyna podłączona do sieci komputerowej, za pośrednictwem której komputery z sieci lokalnej komunikują się z komputerami w innych sieciach.
W sieci TCP/IP domyślna brama (sieciowa) (ang. default gateway) oznacza router, do którego komputery sieci lokalnej mają wysyłać pakiety o ile nie powinny być one kierowane w sieć lokalną lub do innych, znanych im routerów. W typowej konfiguracji sieci lokalnej TCP/IP wszystkie komputery korzystają z jednej domyślnej bramy, która zapewnia im łączność z innymi podsieciami lub z Internetem.

Domain Name System (DNS, pol. „system nazw domenowych”) – system serwerów, protokół komunikacyjny oraz usługa obsługująca rozproszoną bazę danych adresów sieciowych. Pozwala na zamianę adresów znanych użytkownikom Internetu na adresy zrozumiałe dla urządzeń tworzących sieć komputerową. Dzięki DNS nazwa mnemoniczna, np. pl.wikipedia.org jest tłumaczona na odpowiadający jej adres IP, czyli 91.198.174.232
DNS to złożony system komputerowy oraz prawny. Zapewnia z jednej strony rejestrację nazw domen internetowych i ich powiązanie z numerami IP. Z drugiej strony realizuje bieżącą obsługę komputerów odnajdujących adresy IP odpowiadające poszczególnym nazwom. Jest nieodzowny do działania prawie wszystkich usług sieci Internet.

Sieci Komputerowe.

Lekcja 13

Temat: Sieci Komputerowe.

Sieci Komputerowe...

Sieć komputerowa - grupa kilku komputerów, połączonych ze sobą za pomocą dowolnego medium transmisyjnego w celu wymiany danych i współdzielenia zasobów sieciowych.

Główne Zalety sieci Komputerowych:

• możliwość komunikacji z innymi osobami (np. poprzez wiadomości email);
• możliwość korzystania z wspólnych zasobów sieciowych (sprzętu, oprogramowania), dzięki czemu nie ma potrzeby kupowania wielu urządzeń i programów osobno dla każdego komputera;
• szybkość, oszczędność czasu i bezproblemowość w przenoszeniu danych, plików i programów z jednego komputera na inny (nawet znajdujący się w drugim końcu świata);
• oszczędność w zakupie oprogramowania (pewne programy np. firewall wystarczy zainstalować na jednym komputerze);
• bezkonfliktowość, prostota i wygoda podczas dostępu do wspólnych bazy danych z różnych komputerów (nawet jak znajdują się one w innych częściach świata);

Główne Wady sieci Komputerowych:

• wysokie ceny urządzeń sieciowych i medium transmisyjnych;
• zagrożenia związane z działaniem „sieciowych włamywaczy”, hakerów (np. usunięcie danych, uszkodzenie systemu);
• problemy związane z tworzeniem i zarządzaniem sieci (np. zakłócenia, awarie, podłączanie wszystkich urządzeń i zasobów sieciowych kablami);
• zagrożenia bezpieczeństwa i stabilności działania wszystkich systemów w wyniku zainfekowania jednego komputera;
• awaria jednego urządzenia lub medium transmisyjnego może spowodować uszkodzenie całej sieci komputerowej;

Urządzenia sieciowe:

• Karta sieciowa 
  
• Koncentrator (Hub) 
  
• Przełącznik (Switch) 
  
• Router 
  
• Access Point 
  
• Wtórnik (Repeater) 
  
• Bridge 
  

Rodzaje medium transmisyjnego:

• kabel RJ45 (Skrętka) 

• kabel koncentryczny

• światłowód

• fale radiowe

Podział sieci Komputerowych ze względu na topologię:

• szynowa (magistralowa) 

• pierścieniowa 

• gwiazdy 
  

Podział sieci komputerowych ze względu na zasięg działania:

• LAN (Local Area Network) – lokalna sieć komputerowa, obejmująca zazwyczaj tylko jeden budynek; 
  

• MAN (Metropolitan Area Network) – sieć obejmująca aglomerację lub miasto; 

• WAN (Wide Area Network) – obejmuje zasięgiem duży obszar (państwo, kontynent); 
  

• Internet – ogólnoświatowa sieć komputerowa;